Smuty

Czterowymiarowe, niedostrzegalne ludzkim okiem istoty, zywiące się ludzkimi wspomnieniami. Poprzez skomplikowany system narządów przenikają do kory mózgowej, i wyszukując pokarmu zagłębiają się w jej najgłębsze pokłady. Smakują im zarówno wspomnienia wizualne, dźwiękowe jak i dotykowe, lecz najlepszą ucztą jest dla nich odnaleźć je wszystkie na raz, związane z jednym przyjemnym zdarzeniem lub osobą. Brzydzą się smakiem złych wspomnień, dlatego przy nakłuciu czaszki, wraz z lekkim środkiem znieczulającym, wstrzykują enzymy je eliminujące. Nie są istotami stadnymi lecz specyfika ludzkiego mózgu bez problemu pozwala zaspokoić potrzeby wielu smutów na raz. Przyciąga je zapach wspomnień, który wydziela mózg w momencie nagłej zmiany życiowej sytuacji. Pobudzone do granic mozliwosci, wsysają się podczas snu w głowę niczego nie świadomego człowieka.

Nalezy wystrzegać się dłuzszego przebywania w towarzystwie osób karmiących zbyt wiele Smutów, gdyz mogą one zostać zwabione perspektywa samotnej orgii na mózgu świezego zywiciela.

Czy są zwyklymi pasożytami? Gorzej... są pasożytami, które za nic mają przetrwanie swojego nosiciela. Wielu nosicieli smutów kończy życie śmiercią samobójczą lub złamaniem karku przy mijaniu nizszego progu. W takim wypadku smut zmuszony jest szukać pokarmu gdzie indziej. Nie czeka go jednak długa droga, gdyz wszystkie ludzkie umysly sa na nie bardzo podatne.